Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Τραγούδια των Τζουμέρκων: Γλυκοχαράζουν τα βουνά

28. Γλυκοχαράζουν τα βουνά

Γλυκοχαρά, γλυκοχαράζουν τα βουνά – να
Γλυκοχαράζουν τα βουνά κ’ οι όμορφες κοιμούνται
Κ’ οι όμορφες κοιμούνται, κ’ οι όμορφες κοιμούνται
( κατά αυτόν τον τρόπο τραγουδιέται και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο και παρακάτω )
Παίρνω κι εγώ το Μάρκο μου – και πάω να το ποτίσω
Βρίσκω κόρη οπ’ έπλυνε – κόρη όπου λευκαίνει
Κόρη μ’ για βγάλε μας νερό – να πιώ εγώ κι ο Μάρκος
Σαράντα τάσια έβγαλε – στα μάτια δεν την είδε
Απ’ τα σαράντα και σιακεί – τη βλέπει δακρυσμένη
Τι έχεις κόρη μ’ και θλίβεσαι – και είσαι δακρυσμένη;
Έχω άνδρα στην ξενιτιά – εδώ κ’ είκοσι χρόνια
Ήταν ψηλός, ήταν λίγνος – ήτανε σαν κι εσένα
Άλλος μου λέει πέθανε – κι άλλος μου λέει τον είναι
Κυρά μ’ ο άνδρας πέθανε – στα χέρια τα δικά μου
Του δάνεισα κερί-πανί – μ’ είπε να μου τα δώσεις
Κερί πανί αν τον δάνεισες – διπλό να σου το δώσω
Εγώ τον δάνεισα φιλί – μου είπε να μ’ το δώσεις
Αν τον εδάνεισες φιλί – να πας να σου το δώσει
Κυρά μ’ εγώ είμαι ο άνδρας σου – εγώ είμαι κι ο καλός σου
Να σ’ πω σημάδια του σπιτιού – σημάδια απ’ την αυλή μας
Θέλω σημάδια του κορμιού σ’ – σημάδια από το σώμα σ’
Ο άνδρας μου είχε ελιά – στ’ν αριστερή του πλάτη
Βγάζει ο νιός πουκάμισο – και το χρυσό γιλέκι
Και τότε η κόρη αντίκρυσε – στην πλάτη την ελιά του
Γιάννη μ’ σου δίνω το κορμί μ’ – σου δίνω και το σώμα μ’
Ξεράθηκε τ’ αχείλι μου – για τα δικά σου χείλη
Ολημερίς εδούλευα – το βράδυ ξαγρυπνούσα.

0 Responses to “Τραγούδια των Τζουμέρκων: Γλυκοχαράζουν τα βουνά”

Δημοσίευση σχολίου